Afgelopen zomer woonden wij de voorstelling 'Door de bank genomen' van de Verleiders bij. Een geweldige avond vol intelligent, confronterend en vernieuwend theater. Het kwam erop neer dat het bankwezen zoals dat nu bestaat weinig goeds belooft voor onze financiële toekomst. Maar, zo sloot men de avond af: er was hoop! Een nieuwe bank zonder ondoorzichtige producten, zonder aandeelhouders en bonussen, zonder perverse prikkels die leiden tot wanbeleid: de BUNQ-bank!
Er was een afterparty waar het publiek de oprichter van Bunq, Ali Niknam, persoonlijk kon ontmoeten en vragen mocht stellen. Daar moest ik heen, dat begrijp je. Maar in tegenstelling tot wat je zou verwachten -een interessante en inhoudelijk gedreven dialoog- gebeurde het onbegrijpelijke. De eerste vragensteller bleek een cliënt van Bunq te zijn die erg ontevreden was en een podium zocht om zijn grieven te uiten. Zijn rekeningen waren bevroren en dat pikte hij niet. Dat zijn geldstromen ondoorzichtig waren en dat dat in strijd is met het anti-terrorismebeleid van de AFM én dat hij de afgelopen week medewerkers van Bunq had bedreigd via e-mail, leken hem geen valide argumenten. De gespreksleider greep niet in en ik moest eraan te pas komen om die notoire antagonist de mond te snoeren. Ik heb zo'n hekel aan irrelevante en emotionele welles-nietes! Maar het hield niet op, want toen de boze client ophield, was daar ineens een she-devil die op hoge hakken een vlammend pleidooi hield voor de terugkeer van cash (ze bedoelde waarschijnlijk zwart!) geld. Bunq faciliteert vooral digitale geldstromen en zou om die reden net zo 'fout' zijn als de banken die op de oude leest waren geschoeid. We waren met andere woorden in een soort hungergames terecht gekomen waarin de aanvankelijk als vernieuwer en held betitelde Niknam tot galbak en schietschijf werd gebombardeerd. Zeer onaangenaam.
De arme Ali Niknam bleef maar aardig en begrip tonen voor al die onterechte en domme aanvallen. Later las ik in zijn boek Breken met Banken (uitstekend geschreven trouwens door Siebe Huizinga, hier rechts op de foto), dat hij die kalmte geleerd had van een van de commissarissen van de bank, dr. Arthur Docters van Leeuwen. Ik had er grote bewondering voor. Later vertrouwde hij me toe dat hij never nooit meer zo'n avond gaat doen. Heel jammer dat zo'n bijzondere jongeman die met al zijn energie en vermogen de wereld wil verbeteren, zo publieksschuw wordt gemaakt door een stel imbecielen die graag zelf in de spotlights willen staan. Ik neem dit weer mee voor toekomstige presentatietrainingen. Lastige vragen kun je leren pareren, maar een complete aanval, daar kan je helemaal niks mee. Misschien moeten we publiek gaan screenen van tevoren.
Wat ik maar wou zeggen: held worden, dat is zo makkelijk dus niet.