Per toeval stuitte ik op de nota Mall Tilburg. Daarin wordt beschreven hoe mooi en fantastisch het zou zijn als Tilburg een megawinkelcentrum zou openen. Het zou met name een economische impuls betekenen, onder meer door het verwachte aantal banen dat dit shop-walhalla zou scheppen. Het Tilburgse college rekent op ongeveer 2300 extra arbeidsplaatsen. Maar dat is niet waar mijn interesse door gewekt werd. Interessant werd het pas, toen de nota in de conclusie vermeldde dat inspraak van de bevolking toch echt op prijs gesteld werd. Zeker in het kader van de triple p: people, profit en planet, die je tegenwoordig alleen maar hoeft uit te spreken om hartgrondige instemming en een aureool van duurzaamheid te creëren. Inspraak dus, maar dan wel met behulp van een organisatie als de Argumentenfabriek. Dit is een communicatieclub die met behulp van metrokaarten probeert ontspoorde discussies weer op de rails te krijgen. Want, zo zegt het college van B en W: "In het verleden werd de discussie vaak gevoerd op grond van emoties en persoonlijke voorkeuren. Op zich begrijpelijk, maar vertroebelend voor een evenwichtige besluitvorming." Dus moet de Argumentenfabriek soelaas bieden. Lees: alle argumenten ijken op het standpunt van de gemeente dat de mall economisch wenselijk en juridisch haalbaar is. In de nota wordt dan ook letterlijk gezegd dat men geen no voor een answer duldt. Er staat: De onderzoeken hebben ons ook meer zicht gegeven op de ook aanwezige negatieve effecten. Wij menen dat die potentieel oplosbaar zijn en in ieder geval geen argumenten leveren om op dit moment af te zien van de komst van de mall. Argumentenfabriek? Cash company! Inspraak? Uitgeluld! (Excusez le mot)