Veel leidinggevenden en bestuurders denken nog altijd dat ze als enige plannen kunnen bedenken. Die gooien ze dan top-down de organisatie in (en geven de communicatiedames de opdracht ‘het goed te communiceren’, wat meestal een hopeloze taak is) en dan verbazen ze zich over dat domme volk dat zoveel weerstand heeft.
Met enig besef van hoe het werkt bij mensen (die hebben behoefte aan autonomie en worden graag serieus genomen) kun je ook kiezen voor co-creatie. Het enge daarvan is dat je niet weet wat de uitkomst is, maar het grote voordeel is dat je een veel bredere kijk op de zaken krijgt en niet meer defensief hoeft te reageren.
Ook in het onderwijs dringt het besef door dat je als bestuurder niet alleen maar van bovenaf zaken moet aansturen. Schoolleiders hebben ook vaak goede ideeen en - ja, je gelooft het niet, leerkrachten eveneens. Die kunnen vaak veel beter verklaren waarom een cohort leerlingen slecht scoort en wat er nodig is om dat te verbeteren. Daarvoor moet je met elkaar in gesprek en dus niet afzonderlijk je ding doen. Hier is een eerlijke verbinding voor nodig: echt contact maken over en weer. Directeur-bestuurder Arno Lentfert van Stichting Lima vertelt in deze video hoe hij dat doet. Het wordt tijd voor meer dialoog in het onderwijs.