Onlangs een actiebon in de bus gekregen van attractiepark Slagharen. In de herfstvakantie kon je voor slechts 230 euro drie dagen met zijn zessen een huisje betrekken en gebruikmaken van alle attracties. Geen geld vonden wij, dus snel gebeld voor een reservering. Maar, je voelt hem al, alles volgeboekt. Wel kon je nog huisjes huren voor vijf of acht dagen. Voor het driedubbele tarief. Wat doe je dan, met twee teleurgestelde dochters die emotionele druk uitoefenen: ‘Ik had me er zo op verheugd?’ In ieder geval niet voor de duurdere optie gaan. Ik heb namelijk sterk de indruk dat Slagharen gebruik heeft gemaakt van het ‘consistentieprincipe’ dat vaak een valkuil blijkt voor consumenten. Het werkt ongeveer zo: je maakt ergens reclame voor en zorgt dan vervolgens voor een beperkte oplage ‘schaarste’. De consument heeft zich eigenlijk al gecommitteerd aan het product en is daarom bereid ofwel een duurdere prijs te betalen (low-ballingprinciple) of om genoegen te nemen met iets anders en op een later tijdstip alsnog het product aan te schaffen. Deze marketingstrategie schijnt volgens de beinvloedingsdeskundige Cialdini vooral voor te komen bij speelgoedfabrikanten. Die maken ruim voor Kerst reclame voor nieuw speelgoed, ouders beloven hun kinderen dat speelgoed aan te schaffen, rond Kerst is alles uitverkocht waardoor ouders genoodzaakt zijn iets anders te kopen, waarna in januari alsnog tot de koop van het oorspronkelijke product wordt overgegaan. Pappa en mamma hadden dat immers beloofd! En zo word je geborduurd (laten we het netjes houden) waar je bij staat. Maar ik dus niet. Als alternatief bied ik aan: twee dagen vriendinnen thuis te logeren en een pretpark naar keuze. Zal wel Slagharen worden… Ehm. Ergens voel ik toch nog een verlies.